Mediacje sposobem na rozwiązywanie sporów

Mediacje są formą

polubownego rozwiązania sporów lub konfliktów między stronami z udziałem osoby trzeciej – mediatora, którego rolą jest pomóc stronom w osiągnięciu porozumienia.

Zadaniem mediatora jest  wspieranie stron w poszukiwaniu rozwiązań nawet nieszablonowych, kreujących nowe wartości tych rozwiązań. Dzięki temu konflikt przeradza się w sposobność do podniesienia relacji na nowy, doskonalszy poziom. Mediator nie jest sędzią, nie wydaje wyroku, nie ustala, kto ma rację. Wspiera strony w poszukiwaniu rozwiązań i rozwiązania zaistniałego między nimi sporu.

Mediacje:

  • pozwalają stronom na rozmowę, w której mogą sobie wszystko wyjaśnić i dojść do wspólnie wypracowanego przez siebie porozumienia, bez udziału  sądu,
  • stwarzają stronom szansę na samodzielne, szybkie i tanie rozwiązanie ich sporu w formie polubownego porozumienia,
  • pozwalają na utrzymanie wzajemnych relacji,
  • umożliwiają zachowanie korzystnego wizerunku,
  • sprzyjają obniżeniu poziomu negatywnych emocji oraz zrozumieniu potrzeb własnych i drugiej strony, a przez to zmniejsza obciążenie psychiczne związane z sytuacją konfliktową.

MEDIACJE - PODSTAWOWE ZASADY

  • DOBROWOLNOŚĆ – strony dobrowolnie wyrażają zgodę na udział w postępowaniu mediacyjnym. To strony same decydują czy chcą przystąpić do mediacji i brać w niej udział. Każda ze stron ma prawo wycofać zgodę na mediacje na każdym etapie trwania mediacji. Wobec uczestników postępowania mediacyjnego nie może być stosowana żadna forma presji czy nacisku do udziału w mediacji.
  • BEZSTRONNOŚĆ  – strony mediacji mają równe prawa i powinny być traktowane jednakowo. W mediacji mediator nie reprezentuje żadnej ze stron, nie jest niczyim przedstawicielem, nikogo nie faworyzuje.
  • POUFNOŚĆ – cały przebieg postępowania mediacyjnego jest poufny. Mediator, jak i pozostali uczestnicy zobowiązują się do zachowania w tajemnicy wszystkiego, co się wydarzyło w czasie mediacji. Mediator nie może dzielić się z nikim z uzyskanymi w toku mediacji informacjami. Poczucie bezpieczeństwa uczestnikom daje również fakt, że przebiegu mediacji nie można w żaden sposób rejestrować.
    • Ponadto zgodnie z art. 1834 2 kodeksu postępowania cywilnego  mediator, strony i inne osoby biorące udział w postępowaniu mediacyjnym są obowiązane zachować w tajemnicy fakty, o których dowiedziały się w związku z prowadzeniem mediacji. Strony mogą zwolnić mediatora i inne osoby biorące udział w postępowaniu mediacyjnym z tego obowiązku.
  • NEUTRALNOŚĆ – mediator nie może narzucać stronom własnych propozycji rozwiązań sporu, porozumienie jest wypracowywane przez same strony. Mediatorowi nie wolno czerpać żadnych korzyści z tego, co jest przedmiotem negocjacji pomiędzy uczestnikami ani też z faktu, sposobu lub formy zawarcia ugody,
  • AKCEPTOWALNOŚĆ – strony muszą zaakceptować osobę mediatora i jego pomoc w dochodzeniu do porozumienia. Mogą również na początku mediacji uzgodnić z mediatorem reguły mediacji, których następnie w toku mediacji powinny przestrzegać.

MEDIACJE - CECHY CHARAKTERYSTYCZNE:

  1. Udział bezstronnej osoby trzeciej pozbawionej kompetencji rozstrzygania sporu – mediatora. Mediator nie jest sędzią, jego zadaniem jest wspieranie stron.
  2. Brak formalizmu, co pozwala na szybkie rozwiązanie sporu. Mediacja to nie posiedzenie sądu. Strony mają możliwość swobodnego wypowiedzenia się, wyrażenia swoich uczuć, przedstawienia swoich interesów, oczekiwań i potrzeb.
  3. Istotne są interesy stron, a nie dogmatyka prawa.
  4. Strony biorą udział bezpośrednio i konstruktywnie współdziałają w celu rozwiązania sporu.

Mediacja znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach życia społecznego i może być prowadzona we wszystkich sprawach, w których dopuszczalne jest zawarcie ugody, tj. w sprawach, w których wynik postępowania jest zależny od woli stron.

Zawarcie ugody, a tym samym prowadzenie mediacji, jest więc możliwe w sprawach:

cywilnych,

rodzinnych,

pracowniczych,

gospodarczych,  

karnych,

administracyjnych.